Կարիք չկա գոռալու՝

  <<կանգառում պահե՛ք>>

Շահումյանից Վանաձոր հասնելու համար հարկավոր է ընդամենը քսան  րոպե: Համայնքում ամեն օր աշխատում է երեք երթուղային՝ յուրաքանչյուր քսան  րոպեն մեկ: Հատուկ կանգառներ չկան, բայց բնակիչներն արդեն գիտեն, թե որտեղ սպասեն և ինչքան:

<< Արևին, անձրևին դրսում կանգնում ենք սպասում, որ մի քիչ էլ ուշանում են կամ թրջվում ենք կամ էլ արևահարվում: Ով որտեղ պատահի կանգնեցնում է իջնում կամ նստում>>- բողոքում են շահումյանցիները: 

Նույն կարծիքին են նաև վարորդները. << Ում որտեղ հարմարա, ասումա պահեք իջնեմ, ամենքն իրա տան հայատիցա  նստում, երկու րոպե էլ, որ ուշ ես եղնում իրա տան մոտ, կռիվ են անում>>: 

Այս խնդիրը արդեն լուծված է: Երկու ամիս առաջ համայնքում տեղադրվել են  երեք կանգառներ: Բնակիչների կողմից միայն դրական արձագանքներ եղան:

-Հիմա գոնե գիտենք, որտեղ կանգնեք ու սպասենք, հետո ծանր պայուսակներ են լինում դնում ենք նստարանների վրա:

-Հիվանդ, թոշակառու մարդիկ ենք, երկար չենք կարողանում կանգնած մնալ, նստում ենք, շատ լավա:

- Վարորդները գիտեն որտեղ կանգնեն, էլ պարտադիր չի ասել, որ կանգառում կանգնեն:

   

 Կանգառների տեղադրումը ֆինանսավորվել է համայնքի բյուջեից:

<<Քանի որ կանգառների տեղադրումը մեծ ֆինանսներ չէր պահանջում և համայնքի բյուջեն ուներ անհրաժեշտ գումար, համայնքապետի որոշմամբ կանգառները տեղադրվեցին: Ամեն ինչ արվել է բնակիչների հարմարավետությունն ապահովելու համար>>- նշում է Շահումյանի գյուղապետարանի աշխատակազմի քարտուղար Ռաիսա Մինասյանը: Նա հավելեց նաև, որ մինչև ձմեռ նախատեսվում է ևս մեկ կանգառի տեղադրում:

                                                                                                                                                                            Հեղինե Մկրտչյան